58'ci Alay'dan toy bir ihtiyat zabiti, bağdaş kurup oturduğu yerden kafasını kaldırır ve yaz güneşi altında kavrulan "Yenice" tepelerine bakar; "Ne bir ağaç, ne iki tane çiçek var.
Aklımda böyle mi kalacak bu kupkuru topraklar?" diye mırıldanır!.
Ve Zeynel Çavuş'un gözlerinin önünden, bir sürü sevdiği ama bir daha göremeyeceği yüz geçer;
"Bu çorak toprakları kanımızla öyle bir suladık ki teğmenim,
yüz yıl yağmur yağmasa bile -KAN KIRMIZI GELİNCİKLER- açacak". (AHZAB Hattı / HANDAĞI)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder